Pustynia Gordeau

Wielka pustynia znajdująca się przy Yorknew City.

Genialny pomysł chłopaka spalił na panewce gdy okazało się tylko, że włócznia nie potrafi latać! A kto by o tym pomyślał, że włócznie nie latają, skoro jakoś do nich przyleciała wcześniej, ale już w drugą stronę nie chciała polecieć. Na domiar złego zaskroniec dziabnął chłopaka w kostkę!
- Ale jak to? -powiedział oszołomiony chłopak. Bo sytuacja była naprawdę nie fajna, nie dość, że go teraz bolało. To wcześniej włócznia nie latała, a zaskrońce gryzły! Co to za zwariowany świat! Czy to jest normalne? No raczej nie. Chociaż cel jaki obrały sobie zaskońce był dziwny, bo Baai specjalnie zasłonił się dziewczyną aby te go nie ruszyły to i tak jakoś znalazły drogę wyjścia. Dlatego nie pozostało mu nic innego jak jego tajna broń czyli…

Chłopak leżał na ziemi, a włócznia była koło niego**, wąż też uczepiał się jego kostki. Więc było miło przyjemnie i romantycznie, ale do czasu. Bo gdy kolejne dwa zaskrońce miały by dojść do tej pary zrobiło by się już dość tłoczno, a na to Baai nie mógł pozwolić. Dlatego też chwycił włócznię i pomimo, że bolało zacisnął zęby i najpierw zapolował na pierwszą kobrę, która pałętała mu się w okolicach kostki.
Chłopak był szybki i zwinny, to też szybkość i gibkość węża nie powinna stanowić dla niego zagrożenia. dodatkowo cały czas obserwował przeciwników, więc wiedział już jak się zachowują co dawało mu przewagę w tym polowaniu.
- No to zaczynamy. -powiedział pod nosem i kątem oka spojrzał na swoją towarzyszkę, którą chyba przerosła ta cała sytuacja. Ale nie jego! Tak jest Baai był zaprawiony w takich bojach, ale nigdy nie sądził, że zaskrońce będą gryzły i to tak boleśnie! Dlatego musiał to zrobić bo inaczej źle to wszystko może się skończyć. Ale najpierw po kolei. Baai zacznie od złapania włóczni, która powinna leżeć cały czas koło niego. No chyba, że ma małe drewniane nóżki lub inne gąsiennice czy tam kółka i jednak ucieknie, lub poleci na złość chłopakowi. Jednak jeżeli tego nie zrobi to już początek ma za sobą. W kolejnych ruchach chłopak najpierw wyceluje włócznię po czym pchnie ją z całej siły, cały czas trzymając aby nadziać najbliższą kobrę na jej grot. W ten sposób nastolatek chciał się rozprawić z pierwszym przeciwnikiem. Co do pozostałej dwójki będzie odrobinę inaczej! Tak jest tym razem to on najpierw poczeka odrobinę i będzie obserwował czy kobry wykonują jakiś ruch. Jeżeli tak to siedząc cały czas na swoim miejscu, będzie tak operował włócznią by zagrożenie nabiło się na jej gort. Jednak jeżeli węże zaatakują jednocześnie, wtedy chłopak wykorzysta broń jak kij. Dzięki czemu zyska większe pole do obrony, bo będzie operował bronią w poziomie, a nie ‘pionie’.

Baai odleciał, znaczy urwał mu się film, bo odleciał to może jakś źle określone. Chociaż z tym urwanem filmem to też nie najlepiej, ale to najlepiej opisywało sytuację. Bo chłopak nie pamiętał co się działo, pamiętał tylko ostatnie momenty, a później pustka i nagle jest poza dołem, a przyjazny gigant nie jest po pierwsze jakimś gigantem. A po drugie obok jest jakiś dzieciak, który wygląda na młodego kryminaliste. No i nie-gigant coś bełkocze, a Del stoi i dalej jak wryta i się gapi.
- Łuuuuuuuuh. -wydał z siebie dziwny dźwięk, po czym poderwał się do pozycji siedzącej. Nagły przypływ emocji dodał mu sił, ale po chwili Baai poczuł jak rwie go stopa, a nawet gorzej czuł jakby nie miał kostki, ale jak widział to ją miał, ale nadal bolało. To starszne prawda? No i nastolatek już wiedział, że zaskrońce mogą gryźć i powodować jakiś odlot, więc lepiej unikać na przyszłość…
- To się porobiło! Co nie Delphanie? -zadał pytanie dziewczynie, która stała jak kamień. W sumie dobrze, że chłopak nie jest zboczeńcem bo by wykrzystał okazję, chociaż brak cycków nie zapalał do działania, ale sekret w majtkach na pewno by go motywował. Tylko, że on nie był taki, co innego ten mały kryminalista, który się przedstawił. A na szczęście całej bandy, Baai był już przytomny i mógł wszystko kontrolować, bo jednak na tej piaskownicy zwanej pustynią może być różnie, on już o tym dobrze wiedział.
- Baai, Baai Maui Kuula Nana. -powiedział wskazując na siebie. Oczywiście najpierw podał pierwsze imię, a dopiero później ponownie się przedstawił oficjalnym tytułem. Bo w sumie można go brać za księcia, nawet by się nadawał, z tym jego charakterem… - Delphine. -dodał po chwili i tym razem wskazał na jedyną dziewczynę w grupie. Nastolatek zrozumiał, że nie ma co dużo mówić do nie-giganta bo on i tak nie zrozumie, a za to pokazywanie wiele wytłumaczy. Niestety Baai nie przygotował się na bariery językowe, a komórka mu nie działała, to słownik też odpadał. Więc gdy po przedstawieniu się ogarnął dokładnie całą sytuację spojrzał się na Unchaaka, po czym pokazał palcem na swoją nogę, następnie na nie-giganta. Po czym przyłożył otwartą dłoń do ust i posłał nieznajomemu całusa w ramach podziękowania, a następnie złożył dłonie w serduszko, aby dodać tym podziękowaniom jeszcze więcej słodkości! Ojj, jest już chyba aż za słodko, a nawet możemy to określić jednym długim gayyyyyyyyyyyyyyyyyy...

Całe zajście było miłe i przyjemne. A kto by pomyślał, że przed chwilą Baai o mało co nie walczył o życie. W sumie to prawie umarł, bo kto by się spodziewał, że coś takiego spotka chłopaka? Dodatkowo Del się nie ruszała, a to przecież chłopak się zranił…
- Idziemy! -krzyknał, po czym wyciągnął pięść w kierunku wskazanym przez tubylca, z ciężkim imieniem. Tak bardzo ciężkim, że Baai nie mógłby go wymówić nie łamiąc sobie przy tym języka, a to chyba nie wykonalne…
- No za pięknie nie jest, ale nie boli i nawet już się chyba goi. -powiedział chłopak do dzieciaczka. Bo tak było. Baai nie czuł już bólu, a to znaczyło, że już czuł się dobrze i musiał wstać i dostać się do tego miasta! Szczególnie, że zbliżał się egzamin na łowcę, który podobno otwiera wiele możliwości poznawania świata, a to najbardziej interesowało Baaia. A co do całej sytuacji, to kto by się przejmował tym, że obcy dzikus, który może i uratował chłopaka właśnie prowadzi go w nieznane. Przecież na pewno nie jest kanibalem, czy innym wariatem, albo po prostu jest super sprytny i chce aby posiłek sam się dostarczył. No w sumie to byłby problem, ale na szczęście Baai miał koło siebie Del, która stała jak wryta. A skoro była sztywna, to może pierwsza zgłosi się na ochotnika aby oddać się tubylcowi, a jak sama się nie zgłosi to zrobi to Baai, dla dobra grupy!

Baai z każdym krokiem poruszał się do przodu. Tak jakie to głębokie, ale niestety prawdziwe… Taka była kolej rzeczy i gdy tylko po godzinie doszli do miasta chłopak się zmył, ale zanim to się stało, to panie. Działo się tyle, że hej. Chociaż w sumie nie za wiele, ale chyba wypadało by o tym wspomnieć…

- Noo, wieeeszzzzzz. Chłopak, dziewczyna. Jedna wspólna dziura, z dala od wścibskich oczu. Ciężkie życie z dala od ludzkości no i gdyby nie te zaskrońce dziwne, pewnie było by cyk cyk cyk. Noo... -chłopak przerwał i spojrzał się na swojego rozmówcę. Dzieciak miał może z 14 lat lub nawet i 10. Baai jakoś nie wiedział ile, ale za poważnie to on nie wyglądał. Znaczy się może i był poważny, ale nie dorosły, a to było chyba najważniejsze w całym planie, który ułożył sobie chłopak. A teraz przez ten cały mały szczegół tak jakby cały misterny plan w piz… No wiadomo gdzie, ważne że nie wyszedł… - Nie ty jednak możesz nie wiedzieć. -powiedział pod nosem i speszony odwrócił głowę od chłopaka.
No i w sumie Baai myślał już, że to tyle. Koniec wszystkiego bo już wystarczająco się zbłaźnił, ale chyba jeszcze nie bo mały sadysta nie przestawał. Dalej zadał jakieś wymyślne pytanie, jakby nie mógł powiedzieć, że jest strasznie gorąco. Zaczął organizować jakieś kółko wzajemnej adoracji, a na co to komu!? No ale wypadało coś odpowiedzieć, w końcu Baai mógł uchodzić za księcia, a taki status już zobowiązywał…
- Phhm. Seiki, już nam raz mówiłeś jak się nazywasz, a poza tym też nie widziałem nigdy miasta. Znaczy się, mieszkałem od urodzenia na wyspie i tam nie ma takich miast, miast jak w telewizji. Tylko takie wioski klanowe... -chyba powiedział za dużo i jak zwykle, za późno się zorientował, że coś jest nie tak. Ale na szczęście już widział w oddali miasto i tak oto dochodzimy do punktu wyjścia i Baai teraz dociera do miasta, tak więc daje noge, bo go coś wzywa. Chociaż teraz określenie daje nogę w ostatnio zaistniałej sytuacji dziwnie brzmi. Bo jakby nie patrzeć i kobra wzięła sobie jego nogę, jak i później Unchaaka. A właśnie co do tubylca, coś chyba dziwnego zrobił chłopakowi. Bo ten jakoś dziwnie się czuł, czy to może jednak ten jad węży tak działał pourazowo? W sumie kto wie?