Rachel Zoldyck

Miano: Rachel, adoptowana przez rodzinę Zoldyck 15 lat temu.
Wiek: 20 lat.
Płeć: Kobieta.
Wzrost/Waga: 170/56kg.
Przynależność: Zabójcy (Zoldyck), Phantom Troupe (13)

Wygląd: Zasadniczo w swoim ogólnym wyglądzie nie różni się niczym od przeciętnej kobiety. Metr siedemdziesiąt wzrostu, nieco chuda, jednak daleko jej do bycia klasycznym modelem wieszaka. Większość tego "chudego" ciałka to mięśnie, o których wielu mogłoby pomarzyć. Są jednak dwie rzeczy, które wyróżniają Rachel. Po pierwsze ma białe włosy, które w zależności od oświetlenia przyjmują lekko różowawy lub złoty odcień. Po drugie - naturalnie czerwone oczy, co odróżnia ją od Kurtów, ale mimo wszystko wzbudza zainteresowanie. Ubiera się różnie, jednak ceni wygodę poruszania się. Bardzo rzadko wiąże włosy. Na dekolcie, niewiele powyżej piersi ma wypalony nieznany nikomu symbol, który, choć się zagoił, wciąż pozostaje zaczerwieniony.
Charakter: Jakby opisać Rachel... Każdy postronny uzna, że jest wyjątkowo oddana swojej rodzinie, gotowa wykonać każde powierzone jej zadanie. Przez ten chłodny profesjonalizm wydaje się być bardzo zdystansowana i nieprzystępna, ma również nawyk do sprowadzania wszystkiego do "korzyści dla rodziny", gdy ktokolwiek inny poprosi ją o pomoc. Obserwator w jednym się nie pomyli - dziewczyna jest zdystansowana i profesjonalna, jednak daleko jej do pełnej lojalności oraz oziębłości. Bardzo lubi zabawne rzeczy, takie jak wycieczki, parki rozrywki, dobre kino lub cudze cierpienie. Gdy coś jej się znudzi, po prostu się tego pozbywa, nie widząc sensu na marnowanie swojego czasu. Jest bardzo praktyczna pod tym względem i nie lubi nudy ani stagnacji, dlatego zawsze stara się coś robić inaczej czuje wewnętrzną pustkę, której nie sposób zapełnić. Bardzo też lubi swoich braci i siostry, choć pokazuje to na swój specyficzny sposób, bardzo czuły i kochający. Choć nie przepada za rodziną, nie chce, by cokolwiek stało się jej braciom i jest gotowa połamać im nogi, byle tylko nie zrobili czegoś głupiego. Można powiedzieć, że kocha ich na śmierć. Działa to też w drugą stronę. Gdyby ktoś postanowił zranić rodzeństwo, w zamian wyrwałaby mu serce. Choć jest różnica w tym, jak tratuje postronnych, a swoich braci i siostry, nie da się ukryć, że nie ma wszystkich klepek na swoim miejscu i zadawanie cierpienia sprawia jej przyjemność. Uważa to za całkiem zabawne. Ma własny, wypaczony system wartości.

Historia: Rachel nie urodziła się w rodzinie Zoldycków. Została sprowadzona do domu, gdy miała dwa lata. Podobno została zabrana z pobojowiska, jednak nikt nigdy nie wyjaśnił jej tego, więc po pewnym czasie sama przestała w to wnikać. Niedługo później wcielono ją do rodziny i zabrano się za "wychowanie". Ponieważ nie była szkolona od samych narodzin i miała do nadrobienia kilka cennych lekcji, od momentu wstąpienia w szeregi rodziny profesjonalnych zbójców dni morderczych treningów nie ustawały. Nie narzekała ani nie reagowała na trudy ćwiczeń, przez co szybko uznano, że ma wszelkie zadatki na zabójcę, pomimo braku takiego talentu, jak Kirei.
Do ukończenia dziesiątego roku życia nadrobiła przepaść, która ją dzieliła, wynikającą z krwi jak i czasu. W tym czasie zdążyła się nauczyć, że nie należy sprzeciwiać się żądaniom rodziny oraz czym jest ludzka obojętność. Nauczano ją tak, jak każde dziecko w rodzinie, jednak tuż po treningach zostawiano samą sobie, w przeciwieństwie do rodzeństwa, które z reguły było pilnowane jak oczko w głowie. Wiedziała, że jest inna od reszty rodzeństwa, bo oni chociaż dostawali szczątkową cześć czegoś, co można było nazwać ciepłem, gdy byli mali, w przeciwieństwie do niej. Dlatego też tak bardzo ceniła kontakt z rodzeństwem, który zapełniał pustkę w jej sercu w sposób, którego nie mogła zrozumieć. Tak przez lata wykształciło się jej chorobliwe przywiązanie, które później przeniosło się na kontakty z braćmi, szczególnie na Kazu, który miał wielką (nie)przyjemność spędzić większość swojego treningu pod jej okiem.
Przez te wszystkie lata treningów, cierpienia i wielkich nadziei dotarło do niej wiele rzeczy. Jedną z nich było to, że może pójść swoją własną drogą, niezależnie od tego, co myśli o tym rodzina, tak długo, gdy respektuje się jej zdanie. Dlatego nie uciekła z rezydencji (jak zrobiło to kilka nieudanych przypadków na przestrzeni lat...), wytrwale znosząc wszystkie upokorzenia i zawody, dopóki nie została zawodowym zabójcą i mniej lub bardziej mogła robić swoje. Właśnie dlatego, dość niedawno, wbiła się w szeregi Phantom Troupe, uznając, że to może być całkiem zabawne i pozwoli zabić jej nudę choć na chwilkę.
A skoro już o zabawnych sprawach mowa, to doszły ją słuchy, że kilku jej braci postanowiło spakować manatki w dość niewybredny sposób i uciec z domu. Zmartwiło ją to i jasne było, że należało jak najszybciej sprowadzić ich z powrotem. Wszak może cię im coś jeszcze stać.

Manipulator. Pisz techniczną.

Rodzaj Nenu: Manipulator (5 pr)
Ilość Nenu: 110 (5 pr)
Zdolności Nen: Ten [II], Ren [II], Zetsu [I], Hatsu [0], Gyo, Ryu
Posiadane techniki Nen:
Brak
Umiejętności: Zmysł walki, Szermierka
Ekwipunek: Krótki miecz bardzo podobny do gladiusa, o szerszej i stosunkowo grubszej główni. Solidna rękojeść, oddzielona od głowni podłużnym jelcem, dopasowana do ostrza, owinięta materiałem dla lepszego uchwytu. Miecz jest cięższy niż zwykła broń takich rozmiarów z powodu swojej grubości, mimo to nie traci na swojej ostrości.
Ubranie, kobieca torebka, książka, telefon komórkowy.

Akcept